حال خودت رابپرس...

امروز به خودت سلام کن ...

حالِ خودت را بپرس ...

حرفهای دلت را ، به خودت بزن ...

عیبی ندارد اگر دلت برای خودت هم سوخت ...

اگر از شنیدنِ حرفهای دلت ، گریه ات هم گرفت ، عیبی ندارد ...

اشک هایت را پاک کن ، آبی به سر و رویت بزن ، هوایی بخور و اجازه بده تا میتواند برایت حرف بزند و دردُدل کند ، خودت ...

یک لیوان آبِ خنک ، حالِ دلت را جا می آورد

وقتی که یک دلِ سیر برای خودت با خودت گریسته باشی ...

سبک که شدی ، نفسِ عمیقی بکش

دستِ خودت را بگیر و با خودت آشتی کن

لبخندی بزن و بلند شو ...

انگار خودت دارد می گوید :

برای جا زدن ، همیشه فرصت هست ...

امروز را ، فقط امروز را به ساختن ، به شروع ، به بلند شدن فکر کن ...

حالا ، تو با خودت حریفِ یک دنیایی ...

اشکهایت را پاک کن ، بخند

و دوباره از اولِ اولش با خودت شروع کن ...